Onze voorstellers maken je buurt mooi
Jolanda laat je leven tussen het groen
Bij Civil Support zijn we vandaag bezig met de leefomgeving van morgen. Ook die van jou. Dat vraagt om het nodige voorstellingsvermogen. We zetten onze Voorstellers dan ook graag in de spotlight.
Het werk van Jolanda van Mullem zie je overal om je heen. Sterker nog, je zit erop en leeft erin. Als senior ontwerper groenbeleid bij Civil Support maakt ze datgene dat praktisch moet zijn leefbaar. Denk aan straten, pleinen, parken, binnentuinen en parkeerterreinen. Ieder ontwerp is maatwerk, maar haar vertrekpunt is voor elk project hetzelfde: hoe kunnen bewoners, stadsbezoekers, winkelbezoekers en voorbijgangers op een fijne manier gebruikmaken van de buitenruimte?
De oplossing voor te weinig groen in de stad is meer groen in de stad. Hebben we daar een senior ontwerper groenbeleid voor nodig?
‘Was het maar zo eenvoudig. Kijk, dat bomen, bosschages, hagen, sierheesters, gazons en bloemenweides een positieve bijdrage leveren aan de leefbaarheid van een stad behoeft geen toelichting. Maar qua uitvoering is meer visie nodig. Door lukraak bomen en struiken te gaan planten, creëer je weer hele nieuwe problemen.’
‘Balans en diversiteit vragen om visie en beleid. Daar komt mijn specialisatie en meerwaarde om de hoek kijken’
Wat halen we ons dan op de hals?
‘De overlast van de processierups is zomaar een willekeurig voorbeeld. Ik kan ook genieten van een lange eikenlaan, maar door te lang vast te houden aan monocultuur hebben we nuttige natuurlijke vijanden van de processierups uit onze omgeving weggejaagd. Balans en diversiteit vragen dus om visie en beleid. Daar komt mijn specialisatie en meerwaarde om de hoek kijken. Achter iedere boom en struik die ik inteken, zit een gedachte. Hoe groot mag de boom worden? Welke soorten zijn giftig en kun je niet bij een speeltuin plaatsen? Hoe zorg ik voor meer bijen en vlinders in de stad? En wat kost het qua onderhoud? Maar ook: hoe zorg ik ervoor dat de bewoners respect hebben voor het groen en er niet doorheen gaan banjeren? Of hun auto erin parkeren. Daarnaast vraagt ook datgene dat je niet direct ziet om mijn aandacht. Zo help ik voorkomen dat de hele ondergrondse ruimte wordt volgegooid met kabels. Waardoor er generaties lang voor de wortels van de bomen geen ruimte meer is.’
Over volgende generaties gesproken: onze zomers worden steeds warmer en langer. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de stad haar warmte beter kwijt kan?
‘In mijn specifieke vakgebied begint dat aan de voorkant, door te zorgen dat de stad niet zo snel opwarmt. Dus de openbare ruimte waar mogelijk ontharden en strategische groenplekken creëren. Ook hier draait het weer om balans. Als je in een straat of op een plein zo veel bomen plant dat de boomkruinen elkaar raken, kan de hitte eronder niet naar boven ontsnappen. Afwisseling met open ruimtes is dus van belang. Het is mijn taak om continu vragen te stellen bij datgene dat maakbaar is. Hebben we in woonwijken betegelde voetpaden van drie meter breed nodig of kunnen we een gedeelte daarvan gebruiken voor groen?’
‘Door de vele donkere oppervlakken wordt het in de stad veel warmer dan het zou hoeven zijn. Met de kennis die we nu hebben past daar geen nuance of excuus meer bij.’
Wat is een aspect van je vak waar mensen niet direct aan zullen denken?
‘Ik houd me ook bezig met de impact van kleur in onze openbare ruimte. Onze parkeervakken zijn vaak zwart, omdat je eventueel lekkende olie dan niet zo snel ziet. Maar door die vele donkere oppervlakken wordt het in de stad veel warmer dan het zou hoeven zijn. Hetzelfde geldt voor de enorme platte, zwart geteerde daken. Met de kennis die we nu hebben past daar geen nuance of excuus meer bij. Daar moeten we gewoon vanaf. Punt. Het alternatief is er allang. Door parkeerplaatsen uit te voeren in grasverharding wordt het een stuk groener om ons heen, zonder concessies te doen aan de functionaliteit. En groene daken met natuurlijke onderhoudsarme sedummatten leveren een enorme bijdrage aan de verkoeling van de stad. Als ik het dan zoals bij IKEA voor elkaar krijg om parkeerterreinen en entreegebieden te vergroenen, word ik daar heel blij van. Er ligt een belangrijke taak om bewoners en gebruikers mede-eigenaar te laten worden van het probleem en de oplossingen die we daarvoor bedenken!’
